Fasola zwyczajna – ( Phaseolus vulgaris )
Fasola pochodzi z Ameryki Środkowej, a dotarła do Europy po wyprawach Kolumba. Była uprawiana przed tysiącami lat na obszarze dzisiejszego Meksyku i Peru. Od najdawniejszych też czasów wykorzystywano owocnie (strąki) fasoli jako lek.
Surowce lecznicze
W celach leczniczych używane są nadal strąki fasoli oraz kwiaty, natomiast nasiona służą jako środek odżywczy, a także mogą być wykorzystane do diet leczniczych.
Substancje lecznicze
Strąki fasoli zawierają trójterpeny b właściwościach bakteriobójczych, kwasy organiczne, alantoinę, cholinę, inozytol, a z soli mineralnych, wolną krzemionkę.
Nasiona zawierają duże ilości białka (ok. 20 g białka na 100 g nasion fasoli, czyli więcej niż w mięsie) i tylko 2 g tłuszczu. Ponadto nasiona fasoli dostarczać mogą wielu związków mineralnych jak: sole fosforu, magnezu, żelaza, wapnia, cynku i manganu oraz witamin przede wszystkim z grupy B, głównie B1, PP i niewielkie ilości witamin A, B2, C. Niedojrzała fasola szparagowa zawiera dość dużo witaminy C.
Zbiór i konserwacja
Strąki fasoli zbiera się po dojrzeniu.
Działanie;
strąki – moczopędne, przeciwcukrzycowe; nasiona – dietetyczne, żołądkowe; kwiaty – moczopędne.
Wyciągi ze strąków fasoli mają działanie moczopędne, mogą być używane w leczeniu obrzęków, chorobach nerek ze zmniejszonym wydalaniem moczu, kamicy moczowej, zwłaszcza fosforanowej. Obniżają także poziom cukru we krwi, co może być wykorzystane w leczeniu cukrzycy, zwłaszcza w początkowych okresach choroby. Strąki fasoli mogą z powodzeniem uzupełniać inne leki przeciw-cukrzycowe, a z czasem doprowadzić do zmniejszenia dawek tych leków. Zastrzec trzeba, że decyzje o zmianach w leczeniu cukrzycy trzeba uzgadniać z lekarzem.
Od tysięcy lat sproszkowane strąki fasoli były używane do zasypywania ran, na oparzenia, wypryski, zmiany skórne spowodowane chorobą zwaną różą.
Nasiona fasoli dostarczają cennego białka, które jest budulcem i surowcem energetycznym dla organizmu. U ludów ubogich fasola jest jednym z głównych źródeł białka.
Fasola spożywana w nadmiarze może sprzyjać rozwojowi wola tarczycy. Można temu zapobiec dodając do potraw sól kamienną z Wieliczki lub Kłodawy.