Kalina koralowa

Kalina koralowa – ( Viburnum opulus )

Kalina jest krzewem występującym na całym obszarze kraju, osiągającym nawet 5 m wysokości. Jest popularna w Ameryce Północnej i w Europie, na Kaukazie i w Zachodniej Syberii. Może być uprawiana jako roślina ozdobna. Rośnie w miejscach wilgotnych, wzdłuż rzek, na łąkach i na glebach próchniczych. Liście ma duże, trójklapowe, jasnozielone z drobnymi przylistkami. Korę jasnoszarą. Kwiaty pięciopłatkowe dwóch typów, brzeżne – białe i środkowe różowobiałe. Owoce jednopestkowe koralowoczerwone, wewnątrz znajduje się płaskie ziarno. Owoce najpierw są zielone, potem koralowoczerwone, a dojrzałe szkarłatnoczerwone.

Surowce lecznicze
W celach leczniczych używane są owoce i kora.

Substancje lecznicze
Owoce zawierają dużo pektyn, cukry, kwasy organiczne, garbniki, karoten, dużo witaminy C i P oraz substancję gorzką i pochodne kumaryny.

Kora zawiera kwasy organiczne, garbniki, żywice, substancje gorzkie i związki kumarynowe.

Zbiór i konserwacja
Korę zbiera się wczesną wiosną w marcu i kwietniu zdejmując ją z 2-3-letnich gałązek o średnicy do 2 cm. Suszyć można w miejscach słonecznych lub w suszarniach w temp. do 4O°C, rozkładając cienką warstwą.

Owoce zbieramy po dojrzeniu, jesienią, we wrześniu i październiku. Suszymy w miejscach przewiewnych i ocienionych lub w suszarniach w temperaturze 60°C.

Działanie;
rozkurczowe, uspokajające.

Główne działanie wyciągów z owoców kaliny koralowej polega na zmniejszeniu napięcia mięśni gładkich, szczególnie macicy i jelit, stąd jej korzystne działanie w skurczach macicy i bolesnym miesiączkowaniu oraz w przypadkach dolegliwości związanych z okresem przekwitania.

Owoce kaliny mają właściwości przeciwkrwotoczne i łagodnie ściągające, co może być wykorzystane w przypadkach skłonności do poronień, w poronieniu zagrażającym, a także w przedwczesnych porodach oraz w zapaleniach żołądka i jelit.

Kalina może być używana w przypadkach bólów łydek u kobiet w ciąży, w przypadkach ostrych bólów pleców i lędźwi, które promieniują do dołu i umiejscawiają się na przedniej stronie ud oraz w neuralgiach.

Homeopatia poleca wyciągi ż kory kaliny stosować w zaburzeniach miesiączkowania połączonych z bólem, który rozpoczyna się w plecach, przechodzi w lędźwie i umiejscawia się w macicy. Ból taki uniemożliwia siedzenie i leżenie.

Medycyna ludowa poleca sok lub odwar z owoców kaliny z miodem w przeziębieniach, biegunkach, a także w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, żylakach odbytu, a zewnętrznie na okłady w przypadkach chorób skóry, takich jak trądzik i owrzodzenia. Owoce z cukrem jako lek w nadciśnieniu tętniczym. Odwar z kwiatów jako lek poprawiający trawienie, znoszący kolki i skurcze jelit oraz skuteczny w biegunkach.

Kora kaliny ma działanie przeciwskurczowe, przede wszystkim na mięsień macicy. Jest polecana w bolesnym miesiączkowaniu, krwawieniach okresu przekwitania i zagrażającym poronieniu.