Miechunka peruwiańska

Miechunka peruwiańska – gatunek byliny z rodziny psiankowatych. Pochodzi z Ameryki Południowej, ale rozprzestrzenił się w wielu innych regionach świata: Australia i Nowa Zelandia, Wyspy Brytyjskie, Hawaje, Karaiby, Wyspy Galapagos, a także w wielu regionach Afryki, Azji i Polinezji. W Polsce jest czasami uprawiany. Roślina owłosiona, silnie rozgałęziona o wzroście sympodialnym. Osiąga w swoim naturalnym środowisku do 1,2 m wysokości.

Inne nazwy: rodzynek brazylijski, jagoda inkaska, jagoda peruwiańska, wenezuelskie topo-tono, miechunka jadalna, wiśnia peruwiańska.

Roślina uprawna. Na obszarze swojego naturalnego występowania jest uprawiana.
Sztuka kulinarna. Owoc spożywany może być na surowo, bez niejadalnej otoczki, zasuszony lub duszony w słodkim sosie. Ma słodko-kwaśny smak, przypominający pomidora i ananasa z nutą cytryny.
Wartości odżywcze: 9% glukozy (jest słodki), dość dużo jak na rodzinę psiankowatych witaminy C.
Roślina ozdobna. W Polsce ze względu na warunki klimatyczne uprawia się ją, jako roślinę jednoroczną. Jest uprawiana z rozsady.