Miedź, Cu
zapotrzebowanie dobowe
(2 – 3 mg)
Znaczenie biologiczne
Wchodzi w skład enzymów oddechowych (np. oksydaza cytochromowa i oksydaza askorbinowa).
Jest kofaktorem wielu enzymów (np. dysmutazy ponadtlenkowej, usuwającej z organizmu szkodliwy anionorodnik ponadtlenkowy). Uczestniczy w biosyntezie adrenaliny, melaniny, kolagenu, elastyny i keratyny, a także (wraz z żelazem) hemu (składnik hemoglobiny). Występuje w ceruloplazminie (białko osocza krwi). U niektórych bezkręgowców (np. mięczaków) jest składnikiem błękitnej hemocyjaniny (odpowiednik hemoglobiny).
Źródła miedzi w pożywieniu
Miedź jest obecna w wielu rozmaitych, świeżych i przetworzonych, produktach żywnościowych. Dobrymi źródłami miedzi są ziarna, orzechy (szczególnie orzechy nerkowca lub brazylijskie), mięsa (wątroba, nerki), owoce morza, rośliny strączkowe (groch i fasola) oraz nasiona. Produktem bogatym w miedź jest także gorzka czekolada.
Niektóre skutki niedoboru
Zaburzenia oddychania komórkowego.
Zaburzenia biosyntezy białek strukturalnych (pękanie naczyń krwionośnych, łamliwość kości), niedokrwistość (anemia), brak apetytu, ospałość, biegunka, zaburzenia ruchu (niedowłady).