Mięta pieprzowa – ( Mentha piperata )
Mięta jest rośliną stosunkowo młodą, pojawiła się w końcu XVII wieku jako wynik krzyżówki międzygatunkowej w południowej Anglii. Rośliny o podobnym działaniu znane były już w starożytnej Grecji. Mięta jest uprawiana w całej Europie, a także w Ameryce Północnej i w Afryce. Inne nazwy: miętkiew, miętkiewka.
Miętę pieprzową można odróżnić od innych gatunków smaku. Po zgryzieniu liści mięty pieprzowej mamy w ustach uczucie chłodu.
Surowce lecznicze
Liście mięty i ulistnione szczyty pędów należy zbierać w czerwcu, gdy pojawią się pąki kwiatowe, ale zanim jeszcze mięta zakwitnie. Pędy ścinamy zostawiając ok. 5-10 cm łodygę, nad ziemią. Suszenie powinno odbywać się w miejscach przewiewnych, ocienionych. Ususzone liście należy przechowywać w szczelnie zamkniętych pudełkach. Dla celów leczniczych należy wybierać liście zdrowe, bez śladów rdzy i szkodników.
Substancje lecznicze
Liście mięty zawierają olejek eteryczny, którego głównym składnikiem jest mentol, a ponadto garbniki, goryczki, kwasy organiczne i sole mineralne.
Działanie;
żołądkowe, wiatropędne, żółciopędne, dezynfekujące, rozkurczowe, przeciwbólowe, uspokajające.
Mięta należy do ziół wszechstronnie działających. Związki czynne w niej zawarte pobudzają wytwarzanie soków trawiennych, soku żołądkowego i żółci, co ułatwia trawienie pokarmów. Zwiększa łaknienie, znosi nadmierne skurcze mięśni gładkich przewodu pokarmowego i dróg żółciowych, usuwa wzdęcia brzucha. Związki czynne mięty mają własności zabijania bakterii w przewodzie pokarmowym i drogach żółciowych. Mięta zwiększa ilość wydalanego moczu, ma działanie uspokajające i nieznacznie obniża ciśnienie krwi.
Napary mięty są stosowane jako napoje gaszące pragnienie u ludzi pracujących w wysokich temperaturach.
W leczeniu znalazł również zastosowanie wydestylowany z liści olejek miętowy, który działa podobnie jak liście mięty, a ponadto ma właściwości przeciwbólowe – znosi bóle stawowe i nerwobóle. Ze względu na działanie dezynfekujące dodawany jest do past do mycia zębów. Stosowany w postaci aerozolu ma silne własności bakteriobójcze, może być używany do inhalacji w chorobach układu oddechowego, jak zapalenie oskrzeli i zapalenie zatok, zmniejsza także obrzęk błony śluzowej nosa. Olejek miętowy znalazł również zastosowanie w przemyśle spożywczym.