Pszenżyto

Pszenżyto to mieszaniec zbóż należący do rodziny wiechlinowatych. Niepłodne mieszańce pszenicy i żyta opisane zostały po raz pierwszy w 1875, w 1889 odkryty został płodny mieszaniec. Powstał prawdopodobnie w wyniku podwojenia liczby chromosomów w pierwotnym mieszańcu. Hodowla na większą skalę w różnych krajach rozpoczęła się w latach 50.
XX wieku, a w latach 60. zaczęto wprowadzać do upraw odmiany komercyjne. W Polsce pierwszą odmianę pszenżyta wyhodowano w 1982, i to ona jest obecnie najbardziej rozpowszechnioną w uprawie na świecie.

Pszenżyto jest zbożem, które jest dość wrażliwe na terminy wysiewu. Ponieważ krzewi się przede wszystkim jesienią, zachowanie optymalnych terminów siewu pszenżyta ozimego ma fundamentalne znaczenie dla uzyskania wysokiego plonu. Optymalne terminy siewu pszenżyta przypadają we wschodniej części Polski pomiędzy 5-20 września, w Polsce centralnej w okolicach 15-25 września, a na zachodzie Polski od 20 września, nawet do 10 października.

Zastosowanie:

Roślina uprawna: obecnie powierzchnia uprawy tego zboża w świecie to około 3,5 mln ha. W uprawie występują formy jare i ozime tego gatunku.

Ziarno paszowe – ze względu na wysoką zawartość białka może służyć jako pasza dla bydła, trzody chlewnej, owiec i ptactwa, a także ze względu na mniejszą zawartość substancji anty żywieniowych niż żyto i mniejsze wymagania pokarmowe niż pszenica.

Ziarno chlebowe – obecnie są odmiany, których ziarno zawiera białka glutenowe i ich mąkę, także cało ziarnową, wykorzystuje się do wypieku chleba na drożdżach, więc bez zakwaszania, czego wymaga mąka żytnia i mieszana.