Rozmaryn lekarski to gatunek krzewu, należący do rodziny jasnotowatych. Aromatyczny, wiecznie zielony krzew o wysokości do 2 m. Roślina rosnąca najwydajniej na słonecznych i ciepłych stanowiskach. Występuje w stanie dzikim w rejonie Morza Śródziemnego. Jest uprawiany w wielu krajach świata. Rozmaryn wykorzystywany jest w przemyśle spożywczym, kosmetycznym, farmaceutycznym i perfumeryjnym. Nazywano go świeżym powiewem morza. Był uważany za symbol wiernej miłości. Hiszpanie darzą go dużą czcią,
Sztuka kulinarna: roślina przyprawowa, używana głównie w kuchni hiszpańskiej, bałkańskiej, meksykańskiej do mięs, wędlin i sosów. Kwiaty dodaje się do sałatek, a kandyzowanymi ozdabia się potrawy. Łodyga może być używana jako szpikulec do szaszłyków – nadaje im zapach i smak. Z liści otrzymuje się antyseptyczny środek do mycia przyborów w łazience, a dodane do kąpieli pobudzają krążenie krwi.
Roślina ozdobna. W Polsce jest uprawiany w doniczkach jako roślina pokojowa. Jest to „staroświecka” roślina uprawna – jedna z najdawniej uprawianych u nas roślin doniczkowych.
Latem można go przetrzymywać na werandach, balkonach, w ogródku.
Roślina lecznicza: zawiera olejki – cyneol, pinen, cymen, borneol oraz kwas rozmarynowy.
Działanie: odkażające, pobudzające, wzmacnia pamięć. Stosowany w postaci naparu jest środkiem żółciopędnym oraz pomaga w dolegliwościach dyspeptycznych, natomiast dodawany do rozgrzewających kąpieli pomaga w bólach mięśniowych, stanach reumatycznych oraz zaburzeniach układu obwodowego. Pomocniczo stosowany w kamicy żółciowej, ogólnym osłabieniu, zwiększaniu sprawności fizycznej oraz psychicznej. Bywa stosowany, jako środek przyspieszający rekonwalescencję po zabiegach chirurgicznych lub ciężkich chorobach.