Selen

Selen, Se
zapotrzebowanie dobowe
(60 – 70 µg)

Znaczenie biologiczne
Wchodzi w skład selenocysteiny (aminokwasu wchodzącego m.in. w skład peroksydazy glutationowej – przeciwutleniacza, chroniącego hemoglobinę przed działaniem nadtlenku wodoru). Stymuluje cykl pracy serca, neutralizuje niektóre toksyny (kadm, rtęć), współdziała z tokoferolem (witaminą E).

Głównym źródłem selenu jest oczywiście dieta. Największe jego ilości znajdziemy w orzechach, szczególnie brazylijskich, rybach (głównie tuńczyk i łosoś), drobiu i pszenicy,a także grzybach i jajach kurzych. Selen jest pierwiastkiem dość dobrze przyswajalnym przez organizm.

Niektóre skutki niedoboru
Zaburzenia wzrostu (a nawet jego zahamowanie) i płodności, hemoliza, kardiomiopatie, degeneracja mięśni i wątroby, podatność na infekcje. Upośledzone usuwanie reaktywnych form tlenu z organizmu.