Kategoria: Naturopatia

Znachor to osoba bez wykształcenia medycznego, zajmująca się leczeniem ludzi. Znachorstwo jest często związane z zabobonami, stosuje się w nim metody irracjonalne, praktyki rytualne i magiczne, które są rozpowszechnione wśród plemion prymitywnych, ale także sporadycznie spotykane jeszcze w społeczeństwach cywilizowanych.

Wiedzę znachor otrzymywał od wykształconych poprzedników i znawców ludowej medycyny. Medyczna wiedza ludowa oparta była i jest, na korzystaniu z naturalnych właściwości leczniczych przyrody. Jej główny dział stanowi ziołolecznictwo stosowane od wieków.

W czasach dawnych szczególnie doszukiwano się przyczyn nadprzyrodzonych i w sposób nadprzyrodzony starano się im zaradzić. Dopiero lata 50. i 60. XX w. zmieniły sytuację, ponieważ na terenach wiejskich pojawili się lekarze.

Ludzie często uważali, że znachorzy są przedstawicielami zła, mają kontakty z diabłem, posługują się nadprzyrodzonymi mocami oraz specjalistami od odczarowań.

Wellness to określenie oznaczające stan równowagi umysłu, ciała i ducha człowieka, w których panuje uczucie ogólnego dobrobytu. Jest ono używane w kontekście medycyny alternatywnej. Wellness utożsamiane jest z rozwojem pokolenia, które urodziło się po drugiej wojnie światowej. Pojęcie odnosi się do zamożniejszych społeczeństw, których podstawowe potrzeby ciała (potrzeby żywności, higieny, schronienia i podstawowej opieki medycznej) zostały już zapewnione.

Wiele z rozwiązań stosowanych w realizacji celu dobrego samopoczucia, w rzeczywistości skierowane są na zwalczanie skutków ubocznych bogactwa, takich jak otyłość i brak aktywności fizycznej. Znaczenie wellness wzrosło w popularnej koncepcji począwszy od XIX wieku, wraz z rozwojem przemysłu, podobnie jak zjawisko klasy średniej. Społeczeństwo które opiera się na zasadach wellness, to takie, dla którego najważniejszym aspektem staje się zdrowie, witalność, niespożyte siły i energia. Jest to pokolenie, które pragnie zatrzymać swoją młodość, dzięki czemu powstają różnego rodzaju firmy i programy, które świadczą usługi związane ze zdrowiem, poprawą samopoczucia, czy aktywnością fizyczną.

Najpopularniejsze zabiegi wellness na ciało to:

sauna to pobyt w saunie sprzyja relaksacji i medytacji. Jednocześnie jest to świetny sposób na oczyszczanie organizmu z toksyn. Sauna poprawia krążenie i łagodzi napięcie mięśniowe i nerwowe
fizjoterapia to metody fizjoterapii czyli masaż, kinezyterapia oraz ćwiczenia rehabilitacyjne mają za zadanie działać pozytywnie na skórę (np. masaż twarzy, tkankę podskórną, mięśnie i stawy, a także układ krążenia, układ nerwowy i narządy wewnętrzne. Stosowana jest także terapia manualna i akupunktura
fitness i inne formy ćwiczeń fizycznych to zwykle stosowane jest połączenie treningu wytrzymałościowego z siłowym, ze szczególnym uwzględnieniem ćwiczeń rozciągających mięśnie, wspomagających równowagę, oraz wzmacniających stabilność stawów. Trenerzy wellness zwracają zawsze uwagę, że aktywność fizyczna potrzebna, jeśli każdy człowiek chce się cieszyć zdrowiem i dobrym samopoczuciem. Podczas wysiłku fizycznego wydzielają się endorfiny, które poprawiają nastrój.

Zwolennicy wellness regularnie podejmują inicjatywy pracy nad sobą, w celu poprawy własnego stanu zdrowia fizycznego, psychicznego, emocjonalnego, duchowego, sytuacji środowiskowej, społecznej czy zawodowej. Korzystają z zabiegów kosmetycznych i rekreacyjnych. Są klientami np. klubów fitness, basenów, ośrodków spa, saun, salonów urody. Odwiedzają dietetyków, fizjoterapeutów oraz trenerów personalnych.

Urynoterapia to kontrowersyjna, zaliczana do medycyny niekonwencjonalnej, metoda leczenia moczem. Wykorzystywane są różne formy tej terapii, które można podzielić na stosowanie zewnętrzne i wewnętrzne.

Nie istnieją wiarygodne badania naukowe potwierdzające leczniczą skuteczność urynoterapii.

Termopunktura to technika leczenia przy pomocy przyżegań, stosowana w medycynie dalekowschodniej.

Termopunktura, podobnie jak akupunktura, oparta jest na oddziaływaniu na odpowiednie punkty na ciele. Miejsca te nie są jednak, jak w akupunkturze, nakłuwane, lecz przypalane patyczkiem owiniętym watą nasączoną substancją leczniczą. Do praktyk tych używane są również papierosy, wypełnione m.in. suszonymi liśćmi bylicy pospolitej. Termopunktura tradycyjnie stosowana była w przypadkach cięższych, gdy akupunktura nie dawała rezultatów.

W Europie termopunktura znana jest od XVII-XVIII wieku.

Nie ma obecnie żadnych dowodów naukowych na skuteczność tych zabiegów; jedynie 2 badania u chorych z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego wykazały przewagę termopunktury nad innymi metodami orientalnymi.

Terapia kwiatowa Bacha to alternatywna metoda pseudoterapeutyczna, opracowana przez Edwarda Bacha, oparta na podawaniu rozcieńczonych preparatów bazujących na brandy i wodnych maceratach płatków kwiatowych. Badania naukowe nie potwierdziły żadnego działania kwiatowych preparatów Bacha (leczniczego, uzależniającego), a wyniki terapii były równe efektowi placebo. Preparaty zostały opracowane i opisane przez Bacha w latach 1928–1935, opis zawierał preparaty przygotowane z użyciem kwiatów 38 różnych roślin.

W swoich pierwszych preparatach Bach używał kropel rosy, którą zbierał z płatków kwiatów po czym mieszał je w proporcji 50:50 z brandy, co nazywał „nalewką macierzystą” lub „esencją”. Bach twierdził, że zebrana Rosa zawiera „wibracje kwiatowe” czyli zachowują właściwości lecznicze rośliny, mimo że żadne związki chemiczne nie przechodzą do kropel rosy.

Terapia kwiatowa Bacha wykazuje pewne podobieństwa do homeopatii, jednak nie jest homeopatyczną metodą leczenia – nie spełnia dwóch podstawowych warunków: przygotowywania medykamentów według potencjowania, ani wymogu doboru leków na zasadzie podobieństwa.

38 esencji Bacha koresponduje z 38 negatywnymi stanami emocjonalnymi. Bach wierzył w ich holistyczną moc leczenia negatywnych emocji w przypadku dowolnej choroby, lecz obecnie esencje kwiatowe Bacha są stosowane w przypadku problemów psychologicznych, bólu i stresu.

Esencje mogą być bezpiecznie łączone z innymi lekami. Są uważane za najprawdopodobniej bezpieczne i są dozwolone do stosowania przez dzieci, kobiety w ciąży i osoby w podeszłym wieku. Ze względu na to, że zawierają alkohol są przeciwwskazane w przypadku byłych alkoholików. Czasami na początku terapii może nastąpić pogorszenie stanu zdrowia, mające postać nasilenia dotychczasowych objawów chorobowych, zanim dojdzie do poprawy stanu zdrowia.

Esencje kwiatowe są dobierane indywidualnie dla każdego pacjenta na podstawie siedmiu psychologicznych przyczyn chorób, które wyróżnił Bach: strach, niepewność, niewystarczające okazywanie zainteresowania swoją aktualną sytuacją, samotność, podatność na wpływy i sugestie innych osób, przygnębienie lub rozpacz, zamartwianie się o dobro i bezpieczeństwo bliskich.

Terapia wibroakustyczna to rodzaj terapii, o niepotwierdzonej dotąd skuteczności. Według opisu zwolenników metoda polega na kontaktowym oddziaływaniu drgań akustycznych na chore tkanki (co faktycznie nie ma miejsca ponieważ budowa urządzenia do terapii pozwala jedynie na kontakt ze skórą). Według wstępnej oceny terapia ta może mieć działanie łagodzące nasilenie bólu w odcinku lędźwiowo-krzyżowym, u osób spędzających czas w wymuszonej pozycji siedzącej.

Skuteczność działania terapii wibroakustycznej została oceniona w tej chwili w łagodzeniu bólu u osób których ból pleców w części lędźwiowo-krzyżowej jest spowodowany wymuszoną pozycją ciała, jak kierowców lub pracowników biurowych z wieloletnim stażem. Wstępnie oceniono metodę pozytywnie jako zabieg wspomagająco po operacji przykurczu rozcięgna dłoniowego jednak wymagane są dalsze badania randomizowane. Badania nad zastosowaniem tej metody u pacjentów z ostrogą piętową nie dały jednoznacznego wyniku ze względu na badaną próbę statystyczną i wymagają dalszych ewentualnych badań randomizowanych.