Glikozydy – to połączenia cukrów, najczęściej glukozy z alkoholami lub fenolami, bardzo rozpowszechnione w przyrodzie. W roślinie odpowiadają za kolor, charakterystyczny zapach czy smak.
Są to pigmenty, takie jak glikozydy flawonowe, nadające roślinie żółte zabarwienie, glikozydy antocyjanowe odpowiadające za czerwoną, niebieską i fioletową barwę. Najbardziej znane to salicyna, zawarta w korze wierzby, glikozydy nasercowe, które występują w naparstnicy, konwalii, miłku wiosennym, cebuli morskiej i nasionach strofantu.
Glikozydy nasercowe poprawiają pracę serca, zmniejszają ilość skurczów serca, działają moczopędnie. Niektóre z nich kumulują się, inne szybko wydalają. Przy przedawkowaniu glikozydów (wolno wydalanych) mogą wystąpić objawy zatrucia.
Glikozydy są jedną z najbardziej zróżnicowanych grup substancji czynnych jakie występują w świecie roślinnym. Różnorodność ta dotyczy zarówno budowy chemicznej jak i właściwości biochemicznych. Cechą wspólną dla wszystkich glikozydów jest obecność glikonu, czyli części cukrowej cząsteczki oraz aglikonu czyli części nie cukrowej.