Dieta niskoglikemiczna

Dieta niskoglikemiczna, potocznie dieta cukrzycowa to dieta z ograniczeniem łatwo przyswajalnych węglowodanów, ma zastosowanie w cukrzycy, w przypadku upośledzonej tolerancji glukozy. Celem diety jest zmniejszenie stężenia glukozy we krwi i poprawa metabolizmu.

Ogólne zasady:
na stężenie glukozy we krwi wpływa nie tylko ilość węglowodanów, ale również ich rodzaj. Dlatego konieczne jest monitorowanie ilości i jakości węglowodanów w diecie, wskazane jest obliczanie wskaźnika glikemicznego lub obciążenia glikemicznego, nie zaleca się stosowania diet ubogowęglowodanowych. Wszystkim osobom z nadwagą, zaleca się ograniczenie spożycia kalorii celem zmniejszenia masy ciała. Podstawową metodą zmniejszania masy ciała w cukrzycy są zmiany stylu życia polegające na obniżeniu podaży kalorii i zwiększenie wysiłku fizycznego w taki sposób, aby tygodniowa utrata masy ciała wynosiła około 1 kg, z tym że osoby stosujące dietę ubogokaloryczną powinny dostarczać organizmowi co najmniej 1000-1200 kcal w przypadku kobiet i 1200-1600 kcal w przypadku mężczyzn.
Zalecenia szczegółowe

Węglowodany:
około 45% wartości energetycznej diety powinny stanowić węglowodany,
szczególnie zalecane węglowodany: pełne ziarna zbóż, warzywa, owoce, mleko o obniżonej zawartości tłuszczu,
bilans węglowodanów powinien opierać się na ich zawartości w produktach spożywczych a nie na produktach z których pochodzą,
wskazane jest zastąpienie sacharozy węglowodanami innego pochodzenia,
substancje sztucznie słodzące (słodziki np. aspartam mogą być stosowane tylko w dawkach zalecanych przez producentów),
zawartość błonnika powinna wynosić 15 g lub 25 g na 1000 kcal diety,
chorzy leczeni stałymi dawkami insuliny powinny każdego dnia spożywać podobną ilość węglowodanów.

Tłuszcze:
25-40% dobowego zapotrzebowania energetycznego powinny stanowić tłuszcze,
mniej niż 10% wartości energetycznej diety powinny stanowić tłuszcze nasycone, w przypadku poziomu cholesterolu LDL powyżej 100 mg% (2,6 mmol/l) ilość ta powinna być ograniczona poniżej 7%,
tłuszcze jednonienasycone powinny zapewnić mniej niż 20% wartości energetycznej diety,
tłuszcze wielonienasycone powinny zapewnić od 6% do 10% wartości energetycznej diety;
zawartość cholesterolu w diecie powinna wynosić poniżej 300 mg na dobę, chyba że poziom cholesterolu przekracza 100 mg% – wówczas ilość spożywanego cholesterolu należy ograniczyć do 200 mg na dobę. Aby ograniczać poziom cholesterolu w diecie i co za tym idzie stężenie cholesterolu LDL, należy zmniejszać udział tłuszczów nasyconych w diecie należy ograniczyć stosowanie izomerów trans kwasów tłuszczowych,

Białka:
15-20% dobowego zapotrzebowania energetycznego powinny stanowić białka,
nie istnieje potrzeba redukcji ilości białka pochodzenia zwierzęcego, ale w indywidualnych przypadkach korzystne może być zastąpienie białka pochodzenia zwierzęcego białkiem roślinnym (np. sojowym),
u chorych na cukrzycę typu 2 z nadwagą lub otyłością można stosować dietę zawierająca od 20% do 30% białka. Chorzy z przewlekłą chorobą nerek powinni utrzymać dobową podaż białka w ilości od 0,8 – 1 g/kg.