Dieta Montignaca; Metoda Montignaca, MM to sposób odżywiania, który zdaniem jego twórcy prowadzi do spadku i uregulowania wagi ciała. Dieta ta ma charakter diety nisko glikemicznej, uzupełnionej o dodatkowe restrykcje.
Twórcą założeń diety jest Michel Montignac, francuski pracownik przedsiębiorstw farmaceutycznych, który nie miał formalnego wykształcenia medycznego, ale wykorzystując dostęp do wyników badań, w latach 80. powiązał otyłość z funkcjonowaniem trzustki. Sam Montignac miał nadwagę i szukał diety, która pozwoli mu schudnąć.
Schemat powstawania otyłości według Montignaca:
człowiek spożywa produkty z węglowodanami,
poziom cukru we krwi wzrasta, tym gwałtowniej im wyższy jest indeks glikemiczny spożywanych pokarmów,trzustka w odpowiedzi na wzrost cukru (glukozy) wydziela hormon – insulinę,
jeśli poziom cukru we krwi wzrasta gwałtownie, trzustka jest rozregulowana i wydziela więcej insuliny, niż jest to potrzebne do wyregulowania poziomu glukozy we krwi. Nadmiar insuliny powoduje anormalne magazynowanie w organizmie części tłuszczów spożywanych w ostatnim posiłku.
Zasady diety
W przeciwieństwie do innych diet MM nie wymaga ograniczeń ilości jedzenia, ani liczenia kalorii.
Najważniejsze zasady Metody Montignaca:
spożywanie minimum trzech posiłków dziennie, niepomijanie żadnego z posiłków,
wybieranie pokarmów, które powodują możliwie najniższe stężenie cukru we krwi
spożywanie dziennie co najmniej 1 grama białka na 1 kilogram masy ciała,
spożywanie dziennie co najmniej 40 gramów błonnika, który obniża zawartość cukru we krwi i ułatwia metabolizm,
unikanie nasyconych kwasów tłuszczowych znajdujących się w wędlinach, maśle, smalcu, tłustych produktach mlecznych. Dopuszczalne tłuszcze to te znajdujące się jajkach, drobiu, oliwa z oliwek, tłuste ryby,
spożywanie produktów jak najmniej przetworzonych jak np. makarony z mąki pełnej, chleb pełnoziarnisty,
unikanie cukru, oraz produktów zawierających cukier. Dopuszczalne warunkowo są słodziki na bazie np. fruktozy.
W praktyce Metoda Montignaca dopuszcza dwa rodzaje posiłków:
tzw. posiłek tłuszczowy – oparty na białkach i tłuszczach nienasyconych.
tzw. posiłek węglowodanowy – oparty na węglowodanach i białkach.
Dietę MM można podzielić na dwie fazy. W pierwszej – restrykcyjnej – następuje chudnięcie, należy zatem przestrzegać wszystkich zasad diety. Druga faza odpowiedzialna jest za utrzymanie wagi. Jest ona już mniej restrykcyjna jeśli chodzi o łączenie tłuszczów i węglowodanów. Montignac dopuszcza też tzw. „odstępstwa”, czyli okazjonalne spożywanie pokarmów w ogóle niedozwolonych przez pierwszą fazę.
Chudnięcie jest według Montignaca ubocznym skutkiem jego diety, zaś podstawowym jest regulacja działania trzustki, poziomu cukru we krwi oraz metabolizmu. Przy pomocy diety MM nie jest możliwe zejście poniżej wagi właściwej, do obliczenia której Montignac zaleca tradycyjny wskaźnik BMI.