Kit pszczeli, propolis to mieszanina wydzielin pszczół lub os oraz substancji żywicznych obecnych w pąkach i młodych pędach drzew takich jak: topola, brzoza, świerk, kasztanowiec i innych drzew oraz roślin zielonych.
Kit jest wytwarzany przez pszczoły lub osy i służy im głównie jako materiał uszczelniający ul oraz do zmniejszania niezbędnych w ulu otworów na zimę. Jest on stosowany do małych szczelin, a większe szczeliny są przeważnie wypełniane woskiem pszczelim. Jego kolor jest zależny od rodzaju materiału roślinnego, najczęściej ciemnobrązowy, rzadziej jasno brązowy, pomarańczowy, żółty, żółto-zielony lub czerwony. Rzadko występuje również w kolorze zbliżonym do czerni. Propolis w temperaturze powyżej 20 °C jest lepka cieczą, poniżej tej temperatury jest twardy i kruchy. Propolis może również służyć do konserwacji ciał martwych szkodników, które wtargnęły do ula, a których, ze względu na rozmiary, owady nie są w stanie usunąć na zewnątrz.
Skład propolisu nie jest ustalony ponieważ silnie zależy od warunków środowiskowych i dostępnych źródeł roślinnych, Skład propolisu może być również zmienny w ciągu roku oraz w zależności od wielkości roju i jego stanu.
W kicie pszczelim znajduje się:
około 50% nieprzetworzonej żywicy roślinnej
około 30% sumarycznie: przetworzona żywica roślinna i mieszanina wydzielin pszczelich (wosku pszczelego)
około 10% innych związków węglowodorowych, w tym: inne związki kwasowe, związki estrowe, eterowe i olejków eterycznych
około 5% nieprzetworzonych pyłków kwiatowych
około 5% sumarycznie: woda, białka, enzymy, inne związki biologicznie aktywne (np. hamujące wzrost roztoczy)
śladowe ilości soli nieorganicznych i organicznych związków metali.
Niemniej jednak skład jest silnie zależny od wielu czynników i może się dynamicznie zmieniać.
Propolis jako jedyny, obok jadu pszczelego, produkt pszczeli wykazuje silne działanie bakteriostatyczne. Ta właściwość znalazła zastosowanie w leczeniu człowieka. Kit pszczeli przyspiesza procesy gojenia i regeneracji tkanek w przypadku lekkich oparzeń, opryszczce, w opryszczce narządów płciowych, paradontozie, owrzodzeniach jamy ustnej i otwartych ran układu pokarmowego, również spowodowanych infekcją Helicobacter pylori, giardiozą, ran jamy ustnej spowodowanych kandydozą, a także wspomagająco u chorych na gruźlicę, nowotwór nosa i gardła oraz chorobę wrzodową przewodu pokarmowego.