Nanercz zachodni, zwany też nerkowcem zachodnim, orzechem nanerczowym albo orzechem cashew to gatunek drzewa z rodziny nanerczowatych, blisko spokrewniony z mango.
Pochodzi z obszarów tropikalnych Ameryki Południowej. Jest uprawiany w większości krajów obszaru tropikalnego. Drzewo wysokości do 8 m, już od dołu rozgałęzione, z regularną koroną.
Sztuka kulinarna: w kuchni wykorzystuje się jabłko nanerczowe oraz nasiono, tzw. orzech nanerczowy. Zewnętrzna łuska orzecha zawiera bardzo żrący, żywiczny sok, który może poparzyć skórę. Orzechy są spożywane na surowo, pieczone lub jako bakalie. Jadalne jest także jądro jabłka. Ma ono jasnożółty, soczysty miąższ i kwaskowato słodki smak. Zawiera 13% cukrów, dużą ilość pektyn oraz 75% soku bogatego w witaminę C i B2. Zawartość witaminy B2 jest trzykrotnie wyższa niż w pomarańczy. Z soku sporządza się wino, galaretki, dżemy i marmolady.
Roślina uprawna: Na wielką skalę uprawiany jest na południowo-zachodnim wybrzeżu Indii, w Wietnamie, Nigerii, Mozambiku, Tanzanii i w Brazylii.
Inne zastosowania. Łupiny orzecha zawierają około 35% ostrego oleju (CNSL, cashew nutshell liquid/oil). Ma on silne działanie odkażające i służy do natłuszczania sieci rybackich, do impregnowania drewna w celu ochrony przed termitami, do sporządzania lakierów, środków dezynfekcyjnych, insektycydów, preparatów antyseptycznych, barwników, kitów wodoszczelnych itp.
Nanercz dostarcza także żywicy, a ekstrakt z liści dodawany jest jako środek dezynfekcyjny do pasty do zębów.