Olejek anyżowy to olejek eteryczny otrzymywany z rośliny olejkodajnej biedrzeniec anyż z rodziny selerowatych. Dojrzałe, suche owoce anyżu zawierają olejek, który pozyskuje się metodą destylacji z parą wodną. Olejek i jego główny składnik – anetol – są stosowane w wielu gałęziach przemysłu jako substancje zapachowe (aromatyzowanie np. artykułów spożywczych, kosmetyków, leków). Anetol jest stosowany również w procesach syntezy organicznej.
Przemysłowa uprawa anyżu jest opłacalna w krajach o klimacie ciepłym (17–20 tygodni pogody sprzyjającej rozwojowi rośliny). W Polsce bardziej korzystna jest uprawa kopru włoskiego i pozyskiwanie olejku fenkułowego, który również zawiera znaczne ilości anetolu.
Nasiona anyżu, zwane potocznie „ziarnami piżmowymi”, są poddawane destylacji z parą wodną natychmiast po rozdrobnieniu. Pierwsza frakcja destylatu ma nieprzyjemny zapach. Zawiera przede wszystkim aldehyd octowy, terpeny i organiczne związki siarki. Następnie destyluje niemal czysty anetol. Destylat odbiera się w temperaturze 18–22 °C. Otrzymuje się przeciętnie ok. 2,3% olejku. Ziarna po destylacji zawierają 17–19% białka i 16–22% tłuszczu. Po wysuszeniu są wartościową paszą dla bydła.
Olejek anyżowy jest środkiem smakowym i aromatycznym, wykorzystywanym w przemyśle spożywczym, perfumeryjnym i farmaceutycznym oraz spirytusowym (anyżówka). Ułatwia trawienie i zmniejsza napięcie mięśni gładkich. Jest stosowany w przypadkach nieżytów dróg oddechowych.